Ενάντια στους έμφυλους αποκλεισμούς

Η κουλτούρα της πατριαρχίας συνεπάγεται τον συστηματικό αποκλεισμό των γυναικών από την ιστορία της μουσικής και την αντίστοιχη υποτίμηση ή/και αποσιώπηση του έργου τους ανεξαρτήτως μουσικού είδους. Και για αυτό έχουν τόσο μεγάλη σημασία albums όπως το New Standards Volume 1 της Terri Lyne Carrington. H πολυβραβευμένη αυτή συνθέτρια, ντράμερ, ακτιβίστρια και εκπαιδευτικός έχει ιδρύσει το Ινστιτούτο για την Τζαζ και την Έμφυλη Δικαιοσύνη στο Berklee College of Music, και το New Standards είναι το project ανάδειξης του έργου συνθετριών της τζαζ, όπως  το Wind Flower της Sara Cassey. Αντίστοιχα στο πεδίο της κλασσικής μουσικής το έργο συνθετριών από τον 17ο αιώνα έως τη σύγχρονη εποχή αναδεικνύεται στην τριλογία Τhe Future Is Female της πιανίστριας Sarah Cahill, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Unseen της σύγχρονης συνθέτριας Deirdre Gribbin, το οποίο αναφέρεται στους  εξαθλιωμένους άστεγους στους δρόμους του Λονδίνου. 

Wonderland #111

Your body is a battleground

H μουσική ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις, από το φεμινιστικό punk στην jazz, από το metal στη σύγχρονη κλασσική μουσική, από το hip hop στη folk.

Αυτό εδώ είναι για τη γειτονιά

 

Το hip hop είναι η παγκόσμια μουσική γλώσσα των από κάτω και η ριζοσπαστική έκφρασή του στην ελληνική κοινωνία δεν αποτελεί εξαίρεση: οι μουσικοί και οι γειτονιές και οι κοινότητες τους φτιάχνουν ρίμες και beats πλήρως αποκλεισμένοι τόσο από τα mainstream όσο και από τα εναλλακτικά με ή χωρίς εισαγωγικά μέσα. Και ίσως για αυτό η σύγχρονη hip hop σκηνή έχει μπορέσει να αποκτήσει όχι απλά δημοφιλία αλλά άμεση και αυθεντική σχέση μεταξύ κοινού και μουσικών, και να εκφράσει καλύτερα από κάθε άλλο είδος ουσιαστική κριτική στη δυστοπία της εποχής μας: την εποχή της επικράτησης του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονιακών πολιτικών φτωχοποίησης, ιδιωτικοποίησης και όξυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων. Την εποχή της επικράτησης της αγοράς επί της δημόσιας υγείας, της υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης των νοσοκομείων. Την εποχή των εγκλημάτων στα Τέμπη και στην Πύλο. Την εποχή της ανόδου της ακροδεξιάς, του κυνισμού και της αναλωσιμοτητας της ανθρώπινης ζωής.

 Wonderland #118
Οι μέρες μεγαλώσανε κι οι νύχτες εδώ πέρα δεν περνάνε

Ο ριζοσπαστικός ήχος του σύγχρονου hip hop από τον ΛΕΞ στους Στίχοιμα, τη Sara και τους Social Waste, τους Rationalistas και τους Taburo Bota, ενάντια στον ρατσισμό, την εκμετάλλευση και τον ζόφο που μας περιβάλλει.

Για τον μακρύ δρόμο του γυρισμού

Οι ΥΟΒ είναι ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα της εποχής μας γιατί δεν κάνουν κανέναν συμβιβασμό στη μορφή και το περιεχόμενο του μουσικού τους οράματος. Τo άλμπουμ τους Our Raw Heart του 2018 έχει την ιδιαίτερη πνευματικότητα της μουσικής που γράφτηκε σε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι: εκεί που ο κιθαρίστας και τραγουδιστής του συγκροτήματος Mike Scheidt έδωσε μια μακροχρόνια και δύσκολη μάχη για τη ζωή του. Το ομώνυμο κομματι που κλείνει το άλμπουμ είναι ένας μουσικός αναστοχασμός για το κουράγιο απέναντι στην αδυναμία και την ελπίδα ενάντια στο σκοτάδι.

Wonderland #106

Για την έρημο μέσα μας και γύρω μας

Aπό τον πρωτοπόρο ήχο των Kylesa μέχρι το νέο album των King Buffalo, και από την τιτάνια μουσική καρδιά των ΥΟΒ μέχρι τους υβριδικούς αυτοσχεδιασμούς των Villagers Of Ioannina City – μαζί, ο Γιώργος Σεφέρης και ο Ζοζέ Σαραμάγκου στα Τέμπη.

Μέχρι να ονειρευτούμε τη μουσική ξανά

Σε ακραία δύσκολες συνθήκες όλοι επανεκτιμάμε τι είναι σημαντικό, και ο Stevie Wonder έγραψε το As μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, έχοντας νιώσει την επιθυμία να εγκαταλείψει τη μουσική, αλλά και έχοντας αλλάξει οπτική για τη ζωή μέσα από το ανθρωπιστικό έργο που έκανε στη Γκάνα. Με αυτήν την έννοια το κομμάτι αναφέρεται στην αγάπη ως καθοριστικό στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης και συνύπαρξης, και παραμένει μέχρι σήμερα μια από τις σημαντικότερες συνθέσεις του Stevie Wonder από το κλασσικό πλέον album Songs in the Key of Life του 1976.

Καθόλου τυχαία, στο As θα συναντήσουμε και τον Herbie Hancock να συμμετέχει στα πλήκτρα – αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάστηκαν αυτοί οι δύο μουσικοί θρύλοι. Τον προηγούμενο χρόνο, το 1975, o Stevie Wonder συμμετείχε στο album του Herbie Hancock Man-Child, το οποίο αποτελεί στροφή προς το funk και αποκορύφωμα της fusion περιόδου του εμβληματικού αυτού jazz μουσικού. Εδώ o Stevie Wonder προσφέρει τον αυτοσχεδιασμό με τον χαρακτηριστικό ήχο της φυσαρμόνικάς του στο Steppin’ in it.

Wonderland #132
Until we dream of life and life becomes a dream 

Μέχρι να ονειρευτούμε τη μουσική πέρα από κάθε όριο και συμβατικό διαχωρισμό: τα διαχρονικά νήματα που ενώνουν τα blues με τη soul, το funk, την jazz και το hip hop μέσα από εμβληματικές συνεργασίες κλασσικών και σύγχρονων μουσικών.