Το hip hop είναι η παγκόσμια μουσική γλώσσα των από κάτω και η ριζοσπαστική έκφρασή του στην ελληνική κοινωνία δεν αποτελεί εξαίρεση: οι μουσικοί και οι γειτονιές και οι κοινότητες τους φτιάχνουν ρίμες και beats πλήρως αποκλεισμένοι τόσο από τα mainstream όσο και από τα εναλλακτικά με ή χωρίς εισαγωγικά μέσα. Και ίσως για αυτό η σύγχρονη hip hop σκηνή έχει μπορέσει να αποκτήσει όχι απλά δημοφιλία αλλά άμεση και αυθεντική σχέση μεταξύ κοινού και μουσικών, και να εκφράσει καλύτερα από κάθε άλλο είδος ουσιαστική κριτική στη δυστοπία της εποχής μας: την εποχή της επικράτησης του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονιακών πολιτικών φτωχοποίησης, ιδιωτικοποίησης και όξυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων. Την εποχή της επικράτησης της αγοράς επί της δημόσιας υγείας, της υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης των νοσοκομείων. Την εποχή των εγκλημάτων στα Τέμπη και στην Πύλο. Την εποχή της ανόδου της ακροδεξιάς, του κυνισμού και της αναλωσιμοτητας της ανθρώπινης ζωής.
Ο ριζοσπαστικός ήχος του σύγχρονου hip hop από τον ΛΕΞ στους Στίχοιμα, τη Sara και τους Social Waste, τους Rationalistas και τους Taburo Bota, ενάντια στον ρατσισμό, την εκμετάλλευση και τον ζόφο που μας περιβάλλει.
No comments:
Post a Comment