Η κουλτούρα της πατριαρχίας συνεπάγεται τον συστηματικό αποκλεισμό των γυναικών από την ιστορία της μουσικής και την αντίστοιχη υποτίμηση ή/και αποσιώπηση του έργου τους ανεξαρτήτως μουσικού είδους. Και για αυτό έχουν τόσο μεγάλη σημασία albums όπως το New Standards Volume 1 της Terri Lyne Carrington. H πολυβραβευμένη αυτή συνθέτρια, ντράμερ, ακτιβίστρια και εκπαιδευτικός έχει ιδρύσει το Ινστιτούτο για την Τζαζ και την Έμφυλη Δικαιοσύνη στο Berklee College of Music, και το New Standards είναι το project ανάδειξης του έργου συνθετριών της τζαζ, όπως το Wind Flower της Sara Cassey. Αντίστοιχα στο πεδίο της κλασσικής μουσικής το έργο συνθετριών από τον 17ο αιώνα έως τη σύγχρονη εποχή αναδεικνύεται στην τριλογία Τhe Future Is Female της πιανίστριας Sarah Cahill, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Unseen της σύγχρονης συνθέτριας Deirdre Gribbin, το οποίο αναφέρεται στους εξαθλιωμένους άστεγους στους δρόμους του Λονδίνου.
H μουσική ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις, από το φεμινιστικό punk στην jazz, από το metal στη σύγχρονη κλασσική μουσική, από το hip hop στη folk.
No comments:
Post a Comment