«Όλη η μουσική είναι πολιτική, σωστά; Ή κάνεις μουσική που ευχαριστεί τον βασιλιά και την αυλή του, ή κάνεις μουσική για τους δουλοπάροικους που βρίσκονται εκτός των τειχών», λένε οι Godspeed You! Black Emperor σε μια από τις σπάνιες φορές που έχουν δώσει συνέντευξη, στην προκειμένη περίπτωση στην εφημερίδα The Guardian το 2012.
Και αυτό ακριβώς κάνουν, μουσική για δουλοπάροικους, γιατί δουλοπάροικοι είναι και οι ίδιοι. «Αρχίσαμε να δημιουργούμε αυτόν τον θόρυβο μαζί», λέει το συγκρότημα στην ίδια συνέντευξη, «όταν είμασταν νέοι και άφραγκοι – το μόνο πράγμα για το οποίο είμασταν σίγουροι είναι ότι οι επαγγελματίες μουσικοκριτικοί φαίνονταν εντελώς εκτός πραγματικότητας και κανένας δε νοιαζόταν για αυτά που αγαπούσαμε εκτός από εμάς τους ίδιους [...] Αποφασίσαμε να μην έχουμε τραγουδιστή, να μην έχουμε αρχηγό, να μη δίνουμε συνεντεύξεις, να μη βγάζουμε φωτογραφίες για προώθηση».
Αυτή είναι η καρδιά του πρωτότυπου ήχου των Godspeed You! Black Emperor: ο συλλογικός αυτοσχεδιασμός ως αντίθεση στην τυποποίηση και την εμπορική φόρμα, στο συμβατικό μοντέλο του τραγουδιού, τη μικρή διάρκεια, την εύκολη μελωδία. H έμπρακτη ανάδειξη της συλλογικότητας, του συγκροτήματος ως μουσική κολλεκτίβα, και όχι των μουσικών ως άτομα με όρους ναρκισσισμού και επιτήδευσης. Kαι μαζί, ένας λόγος πολιτικοποιημένος, αντικαπιταλιστικός και αναρχικός, εναντίον της εκμετάλλευσης και υπέρ της κοινωνικής αλλαγής.
Αυτός ο «θόρυβος» αυτών των «δουλοπάροικων» συνεχίζει να εξελίσσεται και να εμπλουτίζεται εδώ και τριάντα χρόνια, χαρίζοντάς μας εμβληματικά κομμάτια όπως το Piss Crowns Are Trebled από το άλμπουμ Asunder, Sweet and Other Distress του 2015.
Πρωτοποριακές post-rock και post-metal κυκλοφορίες, πάντα και μόνο για ανοιχτές καρδιές – και ξέρετε τι παθαίνουν οι καρδιές όταν είναι ανοιχτές
No comments:
Post a Comment