Kαι η αγάπη για τη μουσική παντοτινή

 

Το πρόβλημα με το λεγόμενο «νέο» των νέων κυκλοφοριών είναι ότι ήταν πάντα οργανικό μέρος του μάρκετινγκ. Το ραδιόφωνο δεν έπαιζε νέες κυκλοφορίες γενικά και αόριστα, έπαιζε τις νέες κυκλοφορίες που προωθούσαν οι δισκογραφικές εταιρίες, γιατί αυτό ήταν το παραδοσιακό ραδιόφωνο, όχι αποκλειστικά αλλά κυρίως: μέσο προώθησης των προϊόντων της μουσικής βιομηχανίας στους καταναλωτές της, σε όλους εμάς δηλαδή. Και αιχμή αυτής της προώθησης ήταν η δήθεν γνώση του «νέου»: να μαθαίνεις πρώτος τα νέα ονόματα, να ακούς πρώτος τα νέα ρεύματα, και πρώτος σημαίνει ιεραρχία, πάνω από τους άλλους, πριν από τους άλλους και χωρίς τους άλλους.

Αυτή η ιεραρχική και κτητική σχέση με τη μουσική έχει σε μεγάλο βαθμό ξεπεραστεί λόγω της ψηφιοποίησης, και, αντίστροφα, έχει ισχυροποιηθεί η εξισωτική σχέση που βασίζεται στο μοίρασμα της μουσικής και την ισότιμη μεταξύ μας αλληλεπίδραση – και για αυτό τον λόγο το  μοντέλο του webradio δεν έχει κανένα λόγο να μιμείται το παραδοσιακό ραδιόφωνο. Μπορούμε να μαθαίνουμε άμεσα ο ένας από τον άλλον, χωρίς δήθεν γνώστες της μουσικής που ουσιαστικά ήταν πυλωροί της μουσικής βιομηχανίας. Όπως έλεγε και ο Bob Dylan, ήξεραν ότι κάτι συμβαίνει αλλά δεν ήξεραν τι. 

Αυτό το κομμάτι, το Ballad Of A Thin Man, περιλαμβάνεται στο album που κυκλοφόρησε πέρσι η Cat Power ως φόρο τιμής στην ιστορική συναυλία του Bob Dylan το 1966. Στο ραδιόφωνο που αγαπάμε, βλέπετε, οι «νέες» κυκλοφορίες είναι παλιές, οι «παλιές» νέες, και η αγάπη για τη μουσική παντοτινή.

Wonderland #156

Το τέλος του καλοκαιριού

Από το φεμινιστικό punk των Frenzee στην εναλλακτική country της Gillan Welch, και από τη μάχη της Taylor Swift με τη μουσική βιομηχανία στην 40η επέτειο του Βorn In The USA του Bruce Springsteen – επειδή στο ραδιόφωνο που αγαπάμε οι «νέες» κυκλοφορίες είναι παλιές, οι «παλιές» νέες, και η αγάπη για τη μουσική παντοτινή.